کانکس آریا بارون

کتابخانه ملی آلمان (به آلمانی: Deutsche Nationalbibliothek (DNB)) کتابخانه بایگانی مرکزی و مرکز کتابشناسی ملی برای جمهوری فدرال آلمان است. وظیفه آن جمع آوری ، بایگانی دائمی ، مستند سازی و ثبت همه جانبه کتابشناختی تمام نشریات آلمانی و آلمانی زبان از سال 1913 ، انتشارات خارجی در مورد آلمان ، ترجمه آثار آلمانی ، و آثار مهاجران آلمانی زبان منتشر شده در خارج از کشور بین سالهای 1933 و 1945 ، و تا آنها را در دسترس عموم قرار دهد. [2] کتابخانه ملی آلمان روابط خارجی مشترک را در سطح ملی و بین المللی حفظ می کند. به عنوان مثال ، این شریک اصلی در توسعه و حفظ قوانین و استانداردهای کتابشناسی در آلمان است و نقش بسزایی در توسعه استانداردهای بین المللی کتابخانه دارد. همکاری با ناشران از سال 1935 برای Deutsche Bücherei Leipzig و از سال 1969 برای Deutsche Bibliothek Frankfurt توسط قانون تنظیم شده است.

کانکس آریا بارون

وظایف بین امکانات در لایپزیگ و فرانکفورت مشترک است ، و هر مرکز کار خود را در مناطق خاص خاص متمرکز می کند. تأسیسات سوم Deutsches Musikarchiv Berlin (تأسیس 1970) بوده است که به کلیه بایگانی های مربوط به موسیقی (اعم از چاپ شده و ضبط شده) می پردازد. از سال 2010 ، Deutsches Musikarchiv نیز به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از تاسیسات در لایپزیگ واقع شده است.

فهرست
1 تاریخچه
2 بایگانی و جنجال تبعید آلمان
3 گروه کاری برای مجموعه چاپ های آلمانی
4 بایگانی موسیقی آلمان
5 موزه کتاب و نویسندگی آلمان
6 ساختمان در لایپزیگ
7 ساختمان در Frankfurt am Main
8 موجودی
9 همچنین مراجعه کنید
10 یادداشت توضیحی
11 استناد
12 لینک خارجی
تاریخ
در طی انقلاب های 1848 آلمان ، بسیاری از کتابفروشان و ناشران آثار خود را برای کتابخانه پارلمانی به پارلمان فرانکفورت ارائه دادند. این کتابخانه به سرپرستی یوهان هاینریش پلاث ، Reichsbibliothek ("کتابخانه رایش") نامیده شد. پس از ناکامی انقلاب ، کتابخانه رها شد و موجودی کتابهایی که از قبل موجود بودند در Nationalisuseum Germanisches در نورنبرگ ذخیره شد. [3] در سال 1912 ، شهر لایپزیگ ، محل نمایشگاه سالانه کتاب لایپزیگ ، پادشاهی زاکسن و Börsenverein der Deutschen Buchhändler (انجمن فروشندگان کتاب آلمان) توافق کردند که یک کتابخانه ملی آلمان در لایپزیگ تأسیس کنند. از اول ژانویه 1913 ، همه انتشارات به زبان آلمانی به طور سیستماتیک جمع آوری می شدند (از جمله کتاب های اتریش و سوئیس). در همان سال ، دکتر گوستاو وال به عنوان اولین مدیر انتخاب شد.

در سال 1946 دکتر گئورگ کورت شاور ، هاینریش کوبت ، ویتوریو کلوترمن و پروفسور هانس ویلهلم اپلسهایمر ، مدیر کتابخانه دانشگاه فرانکفورت ، مجدداً کتابخانه بایگانی آلمان مستقر در فرانکفورت را آغاز کردند. [4] نمایندگان ایالت فدرال تجارت کتاب در منطقه آمریکا با این پیشنهاد موافقت کردند. شهر فرانکفورت موافقت کرد که از کتابخانه بایگانی برنامه ریزی شده با پرسنل و منابع مالی پشتیبانی کند. دولت نظامی آمریكا موافقت خود را اعلام كرد. این کتابخانه کار خود را در اتاق دخانیات کتابخانه روتشیلد سابق ، که به عنوان محل اسکان کتابخانه دانشگاه بمب گذاری شده ، آغاز می کرد. در نتیجه ، دو کتابخانه در آلمان وجود داشت که به ترتیب وظایف و عملکرد یک کتابخانه ملی را برای GDR بعدی و جمهوری فدرال آلمان به عهده گرفتند. سالانه دو فهرست کتابشناسی ملی از نظر محتوایی تقریباً یکسان منتشر می شد.

با اتحاد مجدد آلمان در 3 اکتبر 1990 ، Deutsche Bücherei Leipzig و Deutsche Bibliothek Frankfurt am Main در یک موسسه جدید ، کتابخانه آلمان (Die Deutsche Bibliothek) ادغام شدند. [4] "قانون مربوط به کتابخانه ملی آلمان" از 29 ژوئن 2006 به اجرا درآمد. این قانون حمایت مجدد از سپرده قانونی ملی در این کتابخانه را تأیید کرد و خلاصه مجموعه را گسترش داد تا شامل انتشارات آنلاین باشد که دوره جمع آوری ، فهرستنویسی و ذخیره چنین نشریاتی را تنظیم می کند مانند بخشی از میراث فرهنگی آلمان. [5] بالاترین ارگان مدیریت کتابخانه ، شورای اداری ، شامل دو نماینده مجلس از بوندستاگ شد. این قانون همچنین نام کتابخانه و ساختمانهای آن را در لایپزیگ ، فرانکفورت و ماری و برلین به "Deutsche Nationalbibliothek" (کتابخانه ملی آلمان) تغییر داد.

در ژوئیه 2000 ، DMA همچنین به عنوان مخزن GEMA ، Gesellschaft für musikalische Aufführungs- und Mechanische Vervielfältigungsrechte ، یک سازمان حق چاپ موسیقی آلمانی ، عهده دار شد. از آن زمان ، ناشران موسیقی فقط باید نسخه هایی را به DMA ارسال کنند ، که این امر شامل بایگانی ملی و ثبت حق چاپ است. 210،000 اثر موسیقی چاپی که قبلاً در دست GEMA بود به DMA منتقل شد.

بایگانی و جنجال تبعید آلمان
یکی از فعالیتهای ویژه کتابخانه ملی آلمان شامل جمع آوری و پردازش اسناد چاپی و غیر چاپی مهاجران و تبعید کنندگان آلمانی زبان در طی دوره 1933 تا 1945 است.

کتابخانه ملی آلمان دو مجموعه تبعید را نگهداری می کند: