کانال پیش عایق مشهد

پلی اتیلن یا پلی اتیلن (به اختصار PE ؛ نام IUPAC پلی اتیلن یا پلی (متیلن)) رایج ترین پلاستیک مورد استفاده امروزی است [چه زمانی؟]. این یک پلیمر است که در درجه اول برای بسته بندی (کیسه های پلاستیکی ، فیلم های پلاستیکی ، ژئوممبران ها ، ظروف از جمله بطری ها و غیره) استفاده می شود. از سال 2017 ، سالانه بیش از 100 میلیون تن رزین پلی اتیلن تولید می شود که 34٪ از کل بازار پلاستیک را تشکیل می دهد. [5] [6]

انواع مختلفی از پلی اتیلن شناخته شده است که اکثر آنها دارای فرمول شیمیایی (C2H4) n هستند. PE معمولاً مخلوطی از پلیمرهای مشابه اتیلن است ، با مقادیر مختلف n. این می تواند چگالی کم یا چگالی بالا باشد: پلی اتیلن با چگالی کم با استفاده از فشار بالا (1000-5000 اتمسفر) و دمای بالا (520 کیلوین) اکسترود می شود ، در حالی که پلی اتیلن با چگالی بالا اکسترود می شود [نیاز به تأیید] فشار کم (6–7 اتمسفر) و دمای پایین (333–343 کیلوگرم). پلی اتیلن معمولاً ترموپلاستیک است ، اما می توان آنرا تغییر داد تا در عوض ، مثلاً در پلی اتیلن با اتصالات عرضی ، تبدیل به گرما شود.

فهرست
1 تاریخچه
2 ویژگی
2.1 خواص مکانیکی پلی اتیلن
2.2 خواص حرارتی
2.3 خواص شیمیایی
2.4 ویژگی های الکتریکی پلی اتیلن
2.5 خواص نوری
3 فرآیند تولید پلی اتیلن یا پلی اتیلن
3.1 مونومر
3.2 پلیمریزاسیون
4 پیوستن
5 طبقه بندی
5.1 پلی اتیلن با وزن مولکولی فوق العاده بالا (UHMWPE)
5.2 پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE)
5.3 پلی اتیلن متقاطع (PEX یا XLPE)
5.4 پلی اتیلن با چگالی متوسط ​​(MDPE)
5.5 پلی اتیلن خطی با چگالی کم (LLDPE)
5.6 پلی اتیلن با چگالی کم (LDPE)
5.7 پلی اتیلن با چگالی بسیار کم (VLDPE)
5.8 کوپلیمرها
5.9 انواع پلی اتیلن ها
5.10 شاخه های زنجیره ای
6 مسائل زیست محیطی
6.1 تجزیه پذیری زیست
6.2 تغییر اقلیم

کانال پیش عایق مشهد
7 پلی اتیلن اصلاح شده شیمیایی
7.1 کوپلیمرهای اتیلن غیر قطبی
7.1.1 α-اولفین ها
7.1.2 پلی اتیلن متالوسن (PE-MC)
7.1.3 پلی اتیلن با توزیع وزن مولکولی چند حالته
7.1.4 کوپلیمرهای الفین حلقوی (COC)
7.2 کوپلیمرهای اتیلن قطبی
7.2.1 کوپلیمرهای اتیلن با الکلهای اشباع نشده
7.2.2 کوپلیمرهای اسید اتیلن / اکریلیک (EAA)
7.3 کوپلیمرهای اتیلن با استرهای غیر اشباع
7.4 اتصال متقابل
7.5 كلراسیون و سولفوكلر
7.6 پلی اتیلن مبتنی بر زیست
8 نامگذاری و شرح کلی فرآیند
9 پاورقی
10 منبع
11 کتابشناسی
12 لینک خارجی
تاریخ
اولین بار پلی اتیلن توسط شیمیدان آلمانی هانس فون پچمن سنتز شد ، كه به طور تصادفی آن را در سال 1898 هنگام تحقیق بر روی دیازومتان تهیه كرد. [7] [a] [b] [c] هنگامی كه همكارانش اوژن بامبرگر و فردریش تسكیرنر ماده سفید مومی را مشخص كردند كه او خلق کرده است ، آنها تشخیص دادند که این زنجیره های طولانی −CH2 دارد و آن را پلی متیلن می نامند. [9]

یک جعبه قرص در سال 1936 به یک تکنسین در ICI ارائه شد که از اولین پوند پلی اتیلن ساخته شده است
اولین سنتز عملیاتی پلی اتیلن از نظر صنعتی (دیازومتان ماده ای ناپایدار مشهور است که به طور کلی در کاربردهای صنعتی از آن اجتناب می شود) مجدداً به طور تصادفی در سال 1933 توسط اریک فاوست و رجینالد گیبسون در کارهای صنایع شیمیایی امپریال (ICI) در نورتویچ انگلیس کشف شد. با اعمال فشار بسیار زیاد (چند صد اتمسفر) به مخلوطی از اتیلن و بنزآلدئید ، آنها دوباره ماده ای مومی و سفید تولید کردند. از آنجا که واکنش با ردیابی آلودگی اکسیژن در دستگاه آنها آغاز شده بود ، در ابتدا تولید آزمایش دشوار بود. تنها در سال 1935 بود كه مایكل پرین ، یك شیمی دان دیگر ، این حادثه را به عنوان یك سنتز فشار قوی برای پلی اتیلن كه پایه تولید تولید پلی اتیلن با دانسیته كم (LDPE) بود ، از سال 1939 بدست آورد. از آنجا كه مشخص شد پلی اتیلن بسیار زیاد است خواص کم ضرر در امواج رادیویی با فرکانس بسیار بالا ، توزیع تجاری در انگلیس با شروع جنگ جهانی دوم ، محرمانه بودن به حالت تعلیق درآمد و روند جدید برای تولید عایق کابل های کواکسیال UHF و SHF مجموعه های رادار استفاده شد. در طول جنگ جهانی دوم ، تحقیقات بیشتری در مورد روند ICI انجام شد و در سال 1944 ، دو پونت در رودخانه سابین ، تگزاس و شرکت باکلیت در چارلستون ، ویرجینیا غربی ، تولید تجاری گسترده را تحت لیسانس ICI آغاز کردند. [11]

موفقیت برجسته در تولید تجاری پلی اتیلن با تولید کاتالیزورهایی آغاز شد که در دمای و فشارهای ملایم باعث پلیمریزاسیون می شوند. اولین مورد این کاتالیزور بر اساس تری اکسید کروم بود که در سال 1951 توسط رابرت بنکس و جی پل هوگان در Phillips Petroleum کشف شد. [12] در سال 1953 کارل زیگلر شیمی دان آلمانی یک سیستم کاتالیزوری مبتنی بر هالیدهای تیتانیوم و ترکیبات آلی آلومینیوم ایجاد کرد که حتی در شرایط ملایم تری از کاتالیزور فیلیپس کار می کند. کاتالیزور فیلیپس هزینه کمتری دارد و کار با آن آسان تر است و از هر دو روش به شدت در صنعت استفاده می شود. در پایان دهه 1950 از هر دو نوع کاتالیزور فیلیپس و زیگلر برای تولید پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) استفاده می شد. در دهه 1970 ، سیستم زیگلر توسط