سوله سبک

پلی اورتان (PUR و PU) پلیمری است متشکل از واحدهای آلی که توسط پیوندهای کاربامات (یورتان) به هم پیوسته اند. در حالی که اکثر پلی اورتان ها از پلیمرهای حرارتی هستند که با گرم شدن ذوب نمی شوند ، پلی اورتان های ترموپلاستیک نیز موجود هستند.

پلیمرهای پلی یورتان به طور سنتی و معمولاً با واکنش دی یا تری اسیوسیانات با یک پلیول تشکیل می شوند. از آنجا که پلی یورتان ها حاوی دو نوع مونومر هستند که یکی پس از دیگری پلیمری می شوند ، به عنوان کوپلیمرهای متناوب طبقه بندی می شوند. هم ایزوسیانات ها و هم پلیول های مورد استفاده در ساخت پلی یورتان ها به طور متوسط ​​دو یا چند گروه عملکردی در هر مولکول دارند.

از پلی یورتان ها در ساخت صندلی های فوم با مقاومت بالا ، پانل های عایق فوم سفت و محکم ، مهر و موم های کف و مهر و موم های کف ، اسپری فوم ، چرخ ها و لاستیک های الاستومری با دوام (مانند غلتک سکو ، پله برقی ، سبد خرید ، آسانسور و چرخ های اسکیت بورد) ، بوش تعلیق خودرو ، ترکیبات گلدان برقی ، چسبهای با کارایی بالا ، پوششهای سطحی و درزگیرها ، الیاف مصنوعی (به عنوان مثال ، Spandex) ، زیرانداز فرش ، قطعات پلاستیکی سخت (به عنوان مثال ، برای ابزار الکترونیکی) ، کاندوم ، [1] و شیلنگ

فهرست
1 تاریخچه
2 شیمی
3 مواد اولیه
3.1 ایزوسیانات ها
3.2 پلی اتیلن
3.3 مواد مشتق شده از زیست
3.4 توسعه دهنده های زنجیره ای و اتصالات عرضی
3.5 کاتالیزور
3.6 سورفاکتانت ها
4 تولید
5 بهداشت و ایمنی
6 ساخت
6.1 تجهیزات توزیع
6.2 ابزار
7 برنامه
8 اثرات نور مرئی
9 هیدرولیز و تجزیه بیولوژیکی
10 همچنین مراجعه کنید
11 منبع
12 لینک خارجی
تاریخ

کف پلی اورتان ، نمای نزدیک
اوتو بایر و همکارانش در IG Farben در لورکوزن ، آلمان ، اولین بار در سال 1937 پلی اورتان ساختند. [2] [3] این پلیمرهای جدید دارای مزایای بیشتری نسبت به پلاستیک های موجود هستند که با استفاده از الفین های پلیمریزاسیون یا با استفاده از پلی کندسانساسیون ساخته می شوند و تحت پوشش اختراعات ثبت شده توسط Wallace Carothers بر روی پلی استرها قرار نگرفته اند. [4] کارهای اولیه متمرکز بر تولید الیاف و کفهای قابل انعطاف و PU در مقیاس محدود به عنوان پوشش هواپیما در طول جنگ جهانی دوم بود. [4] پلی ایزوسیانات ها در سال 1952 به صورت تجاری در دسترس قرار گرفتند و تولید کف پلی اورتان انعطاف پذیر در سال 1954 با استفاده از تولوئن دی ایزوسیانات (TDI) و پلی الهای پلی استر آغاز شد. این مواد همچنین برای تولید فوم های سفت و سخت ، لاستیک صمغ و الاستومرها استفاده شد. الیاف خطی از هگزامتیلن دی ایزوسیانات (HDI) و 1،4-بوتاندیول (BDO) تولید شد.

در سال 1956 DuPont پلی اتیلن های پلی اتیلر ، به ویژه پلی (تتراماتیلن اتر) گلیکول را معرفی کرد و BASF و Dow Chemical فروش پلی اتیلن گلیکول ها را از سال 1957 آغاز کردند. Union Carbide و Mobay ، یک شرکت مشترک مونسانتو / بایر ایالات متحده ، نیز شروع به ساخت مواد شیمیایی پلی اورتان کردند. [4] در سال 1960 بیش از 45000 تن فوم انعطاف پذیر پلی یورتان تولید شد. در دسترس بودن عوامل دمنده کلروفلوئوروآلکان ، پلی اتیلن های پلی اتیلن ارزان و متیلن دی فنیل دی ایزوسیانات (MDI) باعث شد که از کف های سفت و سخت پلی اورتان به عنوان مواد عایق با کارایی بالا استفاده شود. در سال 1967 ، فوم های سفت و سخت پلی ایزوسیانورات اصلاح شده با اورتان معرفی شد که حتی از ثبات حرارتی و مقاومت در برابر اشتعال حتی بهتر برخوردار است. در طول دهه 1960 ، اجزای ایمنی داخلی خودرو ، مانند پانل های ابزار و درب ، توسط پوسته های ترموپلاستیک پر کننده پشت با کف نیمه سخت تولید می شوند.

در سال 1969 سوله سبک ، بایر اتومبیلی کاملاً پلاستیکی را در دوسلدورف آلمان به نمایش گذاشت. قسمتهایی از این اتومبیل ، مانند پانلهای فاشیا و بدنه ، با استفاده از فرایند جدیدی به نام قالب گیری تزریق واکنش (RIM) ساخته شده است ، که در آن واکنش دهنده ها مخلوط شده و سپس به قالب تزریق می شوند. افزودن پرکننده هایی مانند شیشه آسیاب شده ، میکا و الیاف معدنی فرآوری شده باعث ایجاد RIM تقویت شده (RRIM) شد که باعث بهبود مدول خمشی (سختی) ، کاهش ضریب انبساط حرارتی و پایداری گرمایی بهتر شد. این فناوری برای ساخت اولین خودروی بدنه پلاستیکی در ایالات متحده ، Pontiac Fiero ، در سال 1983 مورد استفاده قرار گرفت. افزایش بیشتر سختی با استفاده از حصیرهای شیشه ای از قبل قرار داده شده در حفره قالب RIM ، که به طور گسترده ای به عنوان قالب تزریق رزین نیز شناخته می شود ، بدست آمد. ، یا RIM ساختاری

از اوایل دهه 1980 ، از فوم های انعطاف پذیر میکرو سلول همراه با آب برای قالب گیری واشر برای پانل های خودرو و مهر و موم های فیلتر هوا استفاده می شود و جایگزین پلیمرهای PVC می شود. فوم های پلی اورتان در حوزه خودرو محبوبیت پیدا کرده اند و اکنون در کاربردهای فیلتر روغن با درجه حرارت بالا مورد استفاده قرار می گیرند.

این مقاله نیاز به توجه یک متخصص شیمی دارد. برای جزئیات صفحه بحث را ببینید. WikiProject شیمی ممکن است بتواند به جذب یک متخصص کمک کند. (ژوئن 2020)
کف پلی اورتان (از جمله لاستیک فوم) گاهی اوقات با استفاده از مقدار کمی عوامل دمنده ساخته می شود تا کف متراکم کمتری داشته باشد ، جذب بالشتک / جذب انرژی بهتر یا عایق حرارتی شود. در اوایل دهه 1990 ، پروتکل مونترال به دلیل تأثیر آنها در کاهش ازن ، استفاده از بسیاری از عوامل دمنده کلر مانند تری کلروفلوئورومتان (CFC-11) را محدود کرد. توسط

3] نام مخفف شده به PE است. به روشی مشابه پلی پروپیلن و پلی استایرن به ترتیب به PP و PS کوتاه می شوند. در انگلستان و هند از پلیمر به نام پلی اتیلن از نام تجاری ICI نام برده می شود ، گرچه از نظر علمی این ماده شناخته نشده است.

پانویسها و منابع
 Erwähnt sei noch، dass aus einer ätherischen Diazomethanlösung sich beim Stehen manchmal minimale Quantitäten eines weissen، flockigen، aus Chloroform krystallisirenden Körpers abscheiden؛ ... [لازم به ذکر است که از محلول اتر دیازومتان ، هنگام ایستادن ، مقدار کمی از رسوب ماده سفید ، پوسته پوسته ، که می تواند با کلروفرم متبلور شود ؛ ...]. [7]: 2643
 بامبرگر ادعا كرد كه یكی از دانش آموزان وی ، هندرمن ، در سال 1897 به تشكیل پلی اتیلن اشاره كرده است. [8]
 Die Abscheidung weisser Flocken aus Diazomethanlösungen erwähnt auch v. Pechmann (diese Berichte 31، 2643)؛ [7] er hat sie aber wegen Substanzmangel nicht untersucht. Ich hatte übrigens H. v. Pechmann schon einige Zeit vor Erscheinen seiner Publications mitgetheilt، dass aus Diazomethan ein fester، weisser Körper entstehe، der sich bei der Analize als (CH2) x erwiesen habe، worauf mir Hr v. Pechmann schrieb ، dass er den weissen Körper ebensfalls beobachtet ، aber nicht untersucht habe. Zuerst erwähnt ist derselbe in der Disertation meines Schülers. (Hindermann، Zürich (1897)، S. 120) [8]: پاورقی 3 صفحه 956 [Von Pechmann (این گزارش ها ، 31 ، 2643) [7] همچنین به میزان بارش پوسته های سفید از محلول های دیازومتان اشاره کرده است. با این حال ، به دلیل کمبود مطالب ، او آن را تحقیق نکرد. اتفاقاً ، مدتی قبل از ظهور انتشار او ، من با آقای فون پچمن ارتباط برقرار كرده بودم كه ماده ای جامد و سفید از دیازومتان بوجود می آید ، كه پس از تجزیه و تحلیل ثابت شد (CH2) x است ، در نتیجه آقای فون پچمن برای من نوشت كه به همین ترتیب ماده سفید را مشاهده کرد ، اما آن را بررسی نکرد. اولین بار در پایان نامه دانشجوی من ذکر شده است. (هندرمن ، زوریخ (1897) ، ص 120)].