سوله آریا بارون

برای کاهش نوسانات (و از این رو سمیت) ایزوسیانات ها ، کاهش نقاط انجماد آنها برای سهولت کار کردن یا بهبود خواص پلیمرهای نهایی.

ایزومرها و پلیمرهای MDI
ایزوسیانات آلیفاتیک و سیکلو آلیفاتیک در مقادیر کمتری استفاده می شود ، اغلب در پوشش ها و سایر کاربردهایی که رنگ و شفافیت مهم است ، از آنجا که پلی اورتان های ساخته شده با ایزوسیانات های معطر در معرض نور قرار می گیرند ، تیره می شوند. [22] مهمترین ایزوسیاناتهای آلیفاتیک و سیکلو آلیفاتیک 1،6-هگزاماتیلن دی ایزوسیانات (HDI) ، 1-ایزوسیاناتو -3-ایزوسیاناتومتیل-3،5،5-تری متیل-سیکلوهگزان (ایزوفرون دی ایزوسیانات ، IPDI) و 4،4′-دی ایزوسیانات دی دی سیکل (H12MDI یا MDI هیدروژنه).

سوله آریا بارون

پلی ال ها
پلیول ها می توانند پلی اتیلن های پلی اتیلن باشند که در اثر واکنش اپوکسیدها با ترکیبات حاوی هیدروژن فعال ساخته می شوند. پلیولهای پلی استر توسط پلی کندسانسید اسیدهای کربوکسیلیک چند منظوره و ترکیبات پلی هیدروکسیل ساخته می شوند. آنها را می توان بیشتر با توجه به استفاده نهایی آنها طبقه بندی کرد. از پلیولهای با وزن مولکولی بالاتر (وزن مولکولی از 2000 تا 10 هزار) برای ساختن پلی یورتان های انعطاف پذیرتر استفاده می شود در حالی که پلیولهای با وزن مولکولی پایین محصولات سخت تری تولید می کنند.

پلیولها برای کاربردهای انعطاف پذیر از آغازگرهای کم کارایی مانند دیپروپیلن گلیکول (f = 2) ، گلیسیرین (3 = f) یا محلول سوربیتول / آب (75/2 = f) استفاده می کنند. [23] پلیولها برای کاربردهای سفت و سخت از آغازگرهای عملکرد بالا مانند ساکارز (8 = f) ، سوربیتول (6 = f) ، تولوئیدین آمین (4 = f) و بازهای مانیچ (4 = f) استفاده می کنند. تا رسیدن به وزن مولکولی مورد نظر ، اکسید پروپیلن و / یا اکسید اتیلن به آغازگرها اضافه می شود. ترتیب افزودن و مقادیر هر اکسید بر بسیاری از خصوصیات پلیول ، از جمله سازگاری ، حلالیت در آب و واکنش تأثیر می گذارد. پلیولهای ساخته شده فقط با اکسید پروپیلن با گروههای هیدروکسیل ثانویه خاتمه می یابند و نسبت به پلیولهای پوشیده شده با اکسید اتیلن که حاوی گروه های اولیه هیدروکسیل هستند ، واکنش کمتری دارند. گنجاندن دی اکسید کربن در ساختار پلیول توسط چندین شرکت در حال تحقیق است.

پلیولهای پیوندی (که به آنها پلیولهای پرشده یا پلیولهای پلیمری نیز گفته می شود) حاوی مواد جامد پلیمری استایرن-اکریلونیتریل ، اکریلونیتریل یا پلی اوره (PHD) هستند که از نظر شیمیایی به یک ستون فقرات پلی اتر با وزن مولکولی زیاد پیوند خورده اند. آنها برای افزایش خواص تحمل بار کف با انعطاف پذیری بالا (HR) با چگالی کم و همچنین افزودن مقاومت به فوم های ریز سلول و الاستومرهای ریخته گری استفاده می شوند. از ابتکاراتی مانند اتیلن دی آمین و تری اتانول آمین برای ساختن پلیولهای فوم سفت و سخت با وزن مولکولی استفاده می شود که به دلیل وجود اتمهای ازت در ستون فقرات ، فعالیت کاتالیزوری داخلی دارند. دسته خاصی از پلی اتیلن های پلی اتیلن ، پلی (تتراماتیلن اتر) گلیکول ها که توسط پلیمریزاسیون تتراهیدروفوران ساخته می شوند ، در کاربردهای پوشش دهی ، خیساندن و الاستومر با کارایی بالا مورد استفاده قرار می گیرند.

پلیولهای معمولی پلی استر بر اساس مواد اولیه بکر ساخته می شوند و توسط پلی استایراسیون مستقیم از اسیدهای با خلوص بالا و گلیکول ها مانند اسید آدیپیک و 1،4-بوتاندیول ساخته می شوند. پلی الهای پلی استر معمولاً گرانتر و چسبناک تر از پلی اتیلن های پلی اتر هستند ، اما باعث تولید پلی یورتان ها با مقاومت حلال ، سایش و برش بهتر می شوند. سایر پلی اتیلن های پلی استر بر اساس مواد اولیه اصلاح شده ساخته می شوند. آنها با استفاده از ترانس استریفیکاسیون (گلیکولیز) پلی بازیافت شده (اتیلن رفتالات) (PET) یا دی متیل ترفتالات (DMT) ته تقطیر با گلیکول هایی مانند دی اتیلن گلیکول تولید می شوند. این پلیولهای پلی استر با وزن مولکولی کم ، در کف سفت و سخت مورد استفاده قرار می گیرند و ویژگی های قابل اشتعال کم هزینه و عالی را برای عایق کف تخته پلی ایزوسیانورات (PIR) و عایق کف اسپری پلی اورتان به ارمغان می آورند.

پلیول های خاص شامل پلیول های پلی کربنات ، پلی های پلی کاپرولاکتون ، پلی های پلی بوتادین و پلی ال های پلی سولفید هستند. این مواد در الاستومر ، درزگیر و چسب استفاده می شوند که به قابلیت بادوام بودن و مقاومت در برابر حمله شیمیایی و محیطی نیاز دارند. از پلی ال های روغن طبیعی که از روغن کرچک و سایر روغن های گیاهی حاصل می شود ، برای ساخت الاستومر ، نان انعطاف پذیر و کف قالب انعطاف پذیر استفاده می شود.

کلروتریفلوئورواتیلن یا تترافلورواتیلن با پلیمریزاسیون مشترک با وینیل اترهای حاوی هیدروکسی آلکیل وینیل اتر ، پلی های فلورینه (FEVE) تولید می کند. پلی یورتان های دو جزئی فلوئوره شده که با واکنش پلی ال های فلورین شده FEVE با پلی ایزوسیانات تهیه شده اند ، برای ساختن رنگ و پوشش های محیطی مورد استفاده قرار گرفته اند. از آنجا که پلی یورتان های فلوئوره شده حاوی درصد بالایی از پیوندهای فلوئور-کربن هستند که قوی ترین پیوندها در بین تمام پیوندهای شیمیایی هستند ، پلی یورتان های فلوئوره دار در برابر UV ، اسیدها ، قلیایی ، نمک ها ، مواد شیمیایی ، حلال ها ، هوازدگی ، خوردگی ، قارچ ها و حمله میکروبی مقاومت نشان می دهند. اینها برای پوششها و رنگهای با کارایی بالا مورد استفاده قرار گرفته اند. [24]

پلیول های حاوی فسفر در دسترس هستند که برای استفاده به عنوان بازدارنده های شعله به ماتریس پلی اورتان پیوند شیمیایی می یابند. این پیوند کووالانسی از مهاجرت و شسته شدن ارگانوف جلوگیری می کند